W dobie epidemii...
Koronawirus niewiele ma wspólnego z koroną,
objawia się suchym kaszlem, zarażony jest osobą zmęczoną,
gorączka, bóle mięśni, z oddychaniem problemy-
to charakterystyczne symptomy, których nie bagatelizujemy!
Testy, diagnoza, kwarantanna, izolacja,
siedzenie w domu tym razem naprawdę popłaca!
Za wszelką cenę unikajmy skupisk ludzi,
mimo że w czterech ścianach często nam się nudzi.
Baseny, galerie, kluby, restauracje, teatry i kina,
odkładam na potem- dla mnie na piedestale jest rodzina!
Swą postawą dzieciom przykład dobry dajemy-
ręce wodą z mydłem często myjemy.
Lecz nic na świecie nie dzieje się bez przyczyny....
Może pora się zatrzymać? Może za bardzo się spieszymy?
Być może w pośpiechu wiele istotnych spraw przez palce nam umyka?
Praca, kariera, żądza pieniądza, a zegar tyka...
Każdego dnia media tragiczne wieści donoszą,
Chiny walkę wygrały, Włochy o modlitwę proszą.
Blisko w stu osiemdziesięciu krajach wirus zbiera śmiertelne żniwo,
bądźmy empatyczni, zapalmy w naszych sercach nadziei ogniwo...
Kochani! Weźmy się w garść i zakasajmy rękawy,
podejdźmy odpowiedzialnie do tak poważnej sprawy.
Pomóżmy dzieciom zrozumieć szkolne zadania,
bądźmy otwarci na ich ciągłe pytania,
Wyjaśnijmy o co chodzi z epidemią w Polsce i na świecie,
być może dzieci się boją, a o tym nie wiecie?
Starajmy się być dla naszych pociech wzorem i oazą spokoju,
bawmy się, wspierajmy, bądźmy razem w tym wirusowym boju.
Życie daje nam lekcję, której nie wolno nam zmarnować,
Jeszcze nie jest za późno, by swoje priorytety przewartościować.
Tak niewiele trzeba by nieść innym dobro i szczęście,
Jak mówił polski wieszcz: „ Miej serce i patrzaj w serce”.
S.Rutz
